سرزمینمان ایران پر است از جاهای دیدنی که هر کدام با قدمت و ماجراهایی که پشت سرشان نهفته جایی پر از داستان و رمز و راز هستند. اما ما فقط جاهای دیدنی که بین مردم شناخته شده‌اند و همه از آن‌ها باخبر هستند را می‌بینیم و نامشان را می‌شنویم. در حالی که شهرها و روستاهایی در گوشه کنار ایران عزیزمان وجود دارد که با قوانین و آداب و رسوم عجیب‌وغریبشان خیلی از توریست‌ها را به خودشان جذب کرده‌اند. عجیب ترین روستاهای ایران را در این مقاله به شما معرفی خواهیم کرد. احتمالاً اسامی روستاهای عجیب ایران را برای اولین بار اینجا می‌شنوید و می‌خوانید. بیایید با روستاهای ناشناخته ایران بیشتر آشنا شویم.
روستای ماخونیک، روستای قد کوتاه‌ها
لی‌لی پوت‌ها را می‌شناسید؟ همان شخصیت‌های خیالی که قد خیلی کوتاهی دارند و در قلمرویی جداگانه زندگی می‌کنند. روستای ماخونیک جایی است شبیه به قلمروی لی‌لی پوت‌ها. قد افرادی که در روستای ماخونیک زندگی می‌کنند، در بیشترین حالت ممکن به ۱۴۰سانتی‌متر می‌رسد و همه‌ی آن‌ها قدکوتاه هستند. به همین دلیل ماخونیک به عنوان یکی از عجیب ترین روستاهای ایران شناخته می‌شود.
به‌غیر از این مسئله عادت‌های دیگری هم بین اهالی ماخونیک دیده شده که باعث عجیب بودن آن‌ها می‌شود. البته این عادت‌ها برای چندین سال پیش بوده است و الان دیگر بین مردم رایج نیست. به‌طور مثال آن‌ها چای نمی‌نوشیدند، گوشت نمی‌خوردند و به شکار هم نمی‌رفتند. سیگار هم نمی‌کشیدند؛ البته این عادت خوبی است که ای کاش بین همه‌ی مردم رواج پیدا کند.
مردم ماخونیک تلویزیون هم نداشتند و آن را مثل شیطان می‌دانستند. خانه‌های روستای ماخونیک همه از کاه‌گل ساخته شده‌اند. فاصله‌ی خانه‌ها از هم خیلی خیلی کم است و همه همسایه‌ی هم هستند. سقف خانه‌ها کوتاه است و کف آن‌ها حدوداً یک متر از سطح زمین پایین‌تر است. ماخونیک به عنوان یکی از عجیب ترین روستاهای ایران، از توابع شهرستان سربیشه‌ی استان خراسان جنوبی است. بهتر بگوییم فاصله‌ی ماخونیک تا بیرجند حدود ۱۳۰کیلومتر است.
روستای ایستا با مردم اهل توقف!
شاید باورتان نشود که این روستای عجیب‌وغریب در نزدیکی تهران قرار دارد. زمانی که ما در شهر تهران به دنبال پیشرفت هستیم و می‌خواهیم هر روز مدرن‌تر از دیروز باشیم، مردم روستای ایستا خواهان هیچ نوع امکاناتی نیستند! ایستا نام روستایی در اطراف طالقان، واقع در استان البرز است. فاصله‌اش با کرج ۹۵کیلومتر است و خیلی هم دور افتاده و پرت نیست. ایستا بدون شک یکی از عجیب‌ترین روستاهای ایران است. کوچک‌ترین اثری از تکنولوژی و مدرنیته در این روستا نخواهید دید.
همان‌طور که از اسمش مشخص است، روستای ایستا در زمان قدیم متوقف شده و همان‌جا ایستاده است. مردم این روستا جزو مردم عجیب ایران هستند! آن‌ها شناسنامه ندارند و جزو جمعیت ایران شمرده نمی‌شوند. هیچ نوع خدماتی هم از طرف دولت دریافت نمی‌کنند. مراسم عروسی، عزا، جشن تولد و… در این روستا برگزار نمی‌شود. با رسیدن شب سکوت عجیبی روستا را فرامی‌گیرد و حتی خبری از شب‌نشینی هم بین اهالی ایستا نیست و مردم کاری به کار هم ندارند.
حتی ساعت هم در این ناحیه استفاده نمی‌شود. نداشتن تلویزیون و ماشین و ساعت را شاید بشود تصور و تحمل کرد، ولی آن‌ها حتی آب لوله‌کشی، برق و گاز هم ندارند! مدرسه‌های روستای ایستا به شکل مکتب‌خانه‌ای درس‌هایی مثل واجبات و محرمات فقهی، خوشنویسی و اصول اولیه خواندن و نوشتن را به بچه‌ها آموزش می‌دهند. فرزندان این روستا بعد از این که به سن تکلیف برسند می‌توانند تصمیم بگیرند که همراه والدینشان زندگی کنند یا به شهر بروند و از آن‌ها جدا شوند.
مردم روستای ایستا مهمان‌نواز هستند ولی به یک شرط: شما باید یک مرد باشید تا بتوانید به این روستا وارد شوید. خانم‌ها اجازه‌ی ورود به این روستا را ندارند.
درکش داروخانه‌ی طبیعی در ایران
روستای درکش یکی از روستاهای رویایی ایران است که خاکش، یکی از گران‌بهاترین هدیه‌ها را به مردم آن بخشیده است؛ آن هم گیاهان دارویی کمیاب است. طبیعتی بی‌نظیر با منظره‌ای خیره‌کننده، کوهستان‌های سرسبز و چشمه‌های جوشان، همه یک‌جا جمع شده‌اند و روستای درکش را ساخته‌اند.رودخانه‌ی درکش هم از میان این روستا عبور می‌کند.
اما چیزی که درکش را به یکی از عجیب ترین روستاهای ایران مبدل می‌کند، طبیعتش نیست. بلکه گیاهان دارویی بسایر کمیابی است که در این روستا می‌روید. گیاه‌شناسان تا به حال ۳۸۰نوع از این گیاهان را شناسایی کرده‌اند که ۸۰نوع از آن‌ها خیلی کمیاب هستند.
پس لقب داروخانه طبیعی برازنده‌ی این روستا است. روستای درکش در ۳۰کیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه در استان خراسان جنوبی قرار دارد.
زرگر، روستایی با اهالی اروپایی
احتمالاً عبارت “زبان زرگری” را تابه‌حال شنیده‌اید. همین زبان است که باعث شده روستای زرگر عضوی از فهرست عجیب‌ترین روستاهای ایران شود. زبان مادری مردمان این روستا “رومانو” است که به آن زرگری هم می‌گویند. داستان‌های زیادی درمورد اصالت مردم این روستا وجود دارد.
گروهی معتقدند که در زمان جنگ ایران و روم ۲۰۰نفر از سربازان رومی به دست پادشاه ایران اسیر شدند. بعدها آن‌ها را بخشیدند و در این روستا ساکن شدند. گروهی دیگر اعتقاد دارند که اهالی زرگر اصالتاً ایرانی هستند و از سربازان شجاع دوران شاه عباس صفوی بوده‌اند. گروه سوم می‌گویند که معلوم نیست اهالی این روستا از کجای این جهان وارد این روستا شده‌اند.
به هر حال اهالی این روستا به خاطر زبانشان به یکی از خاص‌ترین مردم ایران تبدیل شده‌اند. زرگر در ۵۰کیلومتری شرق قزوین و ۱۰۰کیلومتری غرب تهران قرار دارد.
چهاربرج، روستای نابینایان
تقریباً هزار نفر جمعیت این روستا را تشکیل داده‌اند. از بین این هزار نفر بیشتر از ۹۰نفر نابینا هستند. قدیمی‌های این روستا می‌گویند که از ۳۰سال پیش تابه حال مشکل نابینایی بین مردم شایع شده و خیلی‌ها این روستا را به‌خاطر همین مسئله ترک کرده‌اند. متخصصان دلیل این مسئله را ازدواج‌های فامیلی و مسائل ژنتیکی می‌دانند.
اما دیده شده که خیلی از حیوانات مثل گاو و گوسفند و گربه‌ها هم نابینا به دنیا می‌آیند. این واقعاً حیرت‌آور و سوال‌برانگیز است. البته گفته شده است از سال ۹۱ به بعد اختلال نابینایی بین افراد متولد شده در چهاربرج کنترل شده و دیگر مثل روال سابق نیست. چهاربرج یکی از عجیب ترین روستاهای ایران است که در ۳۵کیلومتری غرب شهر اسفراین در استان خراسان شمالی قرار دارد.
سیرچ، سرسبزی در میان کویر
کرمان شهری است که به کویر لوت خیلی نزدیک است. به همین دلیل آب‌وهوای خشک‌تری دارد و سرسبزی در این منطقه کمتر از سایر شهرهای ایران به چشم می‌خورد. در میان گرمای سوزان کویر بی آب و علف لوت، در عین ناباوری روستایی سرسبز به نام سیرچ را شاهد هستیم. نکته‌ی جالبی که درمورد این روستا وجود دارد این است که با گرم‌ترین نقطه‌ی ایران یعنی “گندم بریان” فقط ۴۰کیلومتر فاصله دارد.
اما با این حال پر است از دار و درخت. شاید باورتان نشود ولی در سیرچ پیست اسکی هم ساخته شده و برف بازی در زمستان یکی از تفریحات مردم این روستاست. یک درخت سرو هم در روستای سیرچ وجود دارد که اهالی روستا معتقدند قدمتش به دو هزار سال می‌رسد. همین که از دل شن‌های کویر درختی روییده، خود دلیلی محکم است تا روستای سیرچ را به یکی از عجیب ترین روستاهای ایران تبدیل کند.
شهرآباد، روستای دوقلوها
تصور کنید در روستایی زندگی می‌کنید که ۲۴۰نفر جمعیت دارد. از این ۲۴۰نفر هم حدود ۴۰نفر دوقلو هستند! یعنی ممکن است شما در زمان قدم زدن در کوچه‌پس‌کوچه‌های این روستا گمان کنید یک نفر را دو بار دیده‌اید، ولی درواقع اینطور نیست. وارد مدرسه که می‌شوید دوقلوهای زیادی را می‌بینید که همیشه سربه‌سر معلم‌هایشان می‌گذارند و به واسطه‌ی شباهتشان دائم در حال شیطنت هستند.
شهرآباد یکی از روستاهای شهر ابرکوه است که میزبان تعداد زیادی از خواهر و برادرهای دوقلو شده است.
میمند، روستایی در دل صخره‌ها
روستای میمند پایش را از عنوان عجیب ترین روستاهای ایران هم فراتر گذاشته و به عنوان عجیب ترین روستای جهان معرفه شده است. میمند نوزدهمین اثر جهانی ایران است که سال ۹۴ در یونسکو ثبت شده است. از نظر موقعیت مکانی در ۳۸کیلومتری شمال شرقی شهرستان بابک در استان کرمان قرار دارد. بله این روستای عجیب هم متعلق به استان کرمان است.
قدمت میمند به ۱۲هزار سال قبل برمی‌گردد. فکرش را بکنید! چه‌طور مردم در آن دوران با دیت و با کمترین امکانات صخره‌ها را کندند و تراشیدند تا برای خود اقامتگاهی بسازند؟ چقدر زمان صرف شده تا هر کدام از این خانه‌های سنگی ساخته شوند؟
هجیج، پله‌هایی در دل کوه
هجیج یکی از عجیب ترین روستاهای ایران است که در ۳۰کیلومتری شهرستان پاوه، در استان کرمانشاه واقع شده است. هجیج یک روستای پلکانی در ایران است که در دل کوه ساخته شده است. خانه‌های این روستا تماماً با سنگ ساخته شده‌اند و حتی یک آجر هم در این روستا مصرف نشده است.
شغل اکثر اهالی این روستا دوختن گیوه است. آن‌ها در این حرفه مهارت خاصی دارند و بهترین و مرغوب‌ترین گیوه‌ها را تولید می‌کنند.
ایران پر است از روستاها و شهرهای زیبا، با عقاید و آداب و رسوم مخصوص و منحصربه‌فرد. به سمت شمال ایران بروید یا جنوب، به شرق سفر کنید یا غرب تفاوتی ندارد. هرجای این کشور پهناور که بروید چیزهای جدید یاد می‌گیرید و تجربه‌های نو کسب می‌کنید.
